إِنَّ الصَّلَاةَ تنهاست

این را به مزاح مى گفتم ولى مى بینم واقعاً نماز تنهاست و تنها راه حل هم نماز است و نماز به تنهایى چه مى کند..

کسانى را مى شناسم که فکر مى کنند اگر مساله اى مطرح شود وآنها موضوع شامخى در آن باب نداشته باشند خیلى بد است 

بیشمارها بیشمارند...

همانطور که اثر انگشت و قرنیه چشم انسانها متفاوت است و بیشمار و همانگونه که راه هاى رسیدن به خدا به عدد نفسهاى کشیده شده موجودات است ، مکانیزم جوابدهى و بازخورد با افراد  از ملکوت و غیب نیز متفاوت است انگار براى هر شخصى یک دالان اختصاصى در بده بستانهاى آسمانى تعریف شده، پیدایش کنى از عبورش لذت مى برى ...

پیچیده یا خیلی ساده

با گروهی جدید در رابطه با مساله فرهنگی خاصی کار می کنم . هر چه می گویم این آدمهای این عصر پیچیده اند و این روشهای فعالیت فرهنگی سطحی و کلیشه ای هیچ اثری ندارد قبول نمی کنند که نمی کنند در حال فکر بودم که این مساله به ذهنم آمد که مولای ما علی علیه السلام  در آن موقع که معاویه در شام  به کودکان گوسفندی به نام خود  می داد و پس از مدتی به نام علی علیه السلام پس می گرفت در مقابل این پیچیدگی  مولای ما چه کرده ... شاید در کوفه با چهره ای پوشیده و بدون نام و نشان برای یتیمان غذا می برده ... چه جالب و چقدر پیچیده تر و موثرتر .